Drodzy Czytelnicy;
dzisiaj wszyscy Polacy w kraju oraz na emigracji obchodzą Dzień Święta Niepodległości. Z tej okazji chce przybliżyć głoś polskich uchodźców w RFN, którzy przez blisko czterdzieści lat obchodzili niepodległościowe rocznice, podtrzymywali tradycje polskiej kultury i historii. Niech ta krótka odezwa z 1957 r. będzie świadectwem, że Polska, jako kraj i jako naród, nigdy nie zginęła w sercach polskich uchodźców w Niemczech.
********
Velbert, dnia 23 października 1957 r.
OBCHODY Z OKAZJI ŚWIĘTA NIEPODLEGŁOŚCI*
(do publicznego obwieszczenia w polskich ośrodkach uchodźczych)
DRODZY RODACY
Kolejne święto narodowe przypadające w dniu 11 listopada obchodzić będziemy na obczyźnie w specyficznych warunkach. Dni październikowe w Kraju dały dowód, że nasz Naród stać na wydobycie z siebie olbrzymiego ładunku entuzjazmu i ofiarności. Ale z drugiej strony nie jest też już dziś dla nikogo tajemnicą, że od dni październikowych ten zryw społeczeństwa polskiego i jego energia w sposób wysoce niepokojący opadł, że znowu dało znać o sobie zniechęcenie i powrót apatii społecznej. Bezpośrednia tego przyczyną jest fakt, że Kraj nasz nadal pozostaje pod rządami dyktatury komunistycznej, która w sposób zdecydowany wyklucza jakiekolwiek swobody demokratyczne w prawdziwym tego słowa znaczeniu. Drugą niemniej ważną przyczyną jest fakt, że w Kraju naszym nadal istnieją silne garnizony wojsk sowieckich, gotowe w każdej chwili zgnieść w zarodku każde wystąpienie mające na celu wyzwolenie narodowe.
W dniu 11 listopada święconym jako dzień NIEPODLEGŁOŚCI każdy Polak przebywający w Niemczech i korzystający z podstawowych praw i swobód demokratycznych, winien głęboko zastanowić się nad swoim stosunkiem do sytuacji w Kraju. Podstawą zaś naszych rozważań jest niewątpliwie łączność i solidarność ze społecznością polską w Kraju w jej wysiłkach o wyzwolenie.
Pamiętajmy o tym, że głos każdego Polaka na obczyźnie może być i będzie napewno cennym, o ile będzie on głosem wspólnym, głosem zorganizowanym.
W dniu 11 listopada nadarza się sposobność, aby wszyscy Polacy zamanifestowali swoje uczucia patriotyczne przez wzięcie udziału w uroczystościach dla uczczenia wiekopomnej Rocznicy!
Do wszystkich komórek organizacyjnych zwracamy się z gorącym apelem o urządzenie obchodów, w ramach których należy przewidzieć nabożeństwa i akademie z naturalnym referatem i występami muzyczno-wokalnymi, tudzież popisami dziatwy szkolnej. Należy już obecnie przygotować starannie program obchodu Dnia Niepodległości tak, aby dzień ten był żywym i podniosłym przeżyciem w naszym codziennym życiu na uchodźstwie, przyczyniając się do podtrzymywania ducha narodowego i wiary w nadejście chwili wyzwolenia naszej Ojczyzny!
Zarząd Główny ZPU
* Tekst odezwy opracował zarząd Główny Zjednoczenia Polskich Uchodźców w dniu 23.10.1957 r.
© by łukasz wolak
