#blogouchodzcach #dipisi #refugees #displacedpersons
Na łamach bloga publikowałem do tej pory wiele, moim zdaniem, ciekawych i nieznanych szerzej opowieści biograficznych. Wszystkie dotyczyły osób związanych ze Zjednoczeniem Polskich Uchodźców (ZPU). Poniższe wspomnienie również będzie dotyczyć jednego z działaczy ZPU. Dzisiaj chce zaprezentować ciekawą postać z
To druga część wpisu, którą poświęcam organizacjom: Związkowi Polaków „Zgoda”, który miał dla rządu w Warszawie szczególne znaczenie oraz Związkowi Polaków w Niemczech „Rodło” i Zjednoczeniu Polskich Uchodźców. Kontrwywiadowcze zabezpieczenie działalności „Zgody”; Muszę na wstępie przyznać, że wywiad PRL wiedział
Kurs w polityce RFN na polski Londyn; To, że znaczna większość polskich organizacji emigracyjnych była infiltrowana przez wywiad PRL jest bardziej niż pewne. Równie pewny jest fakt, że dotyczyło to również większości tych struktur, które działały w Niemczech po 1945 r.
W dniu 19 kwietnia br. miałem okazję uczestniczyć w drugim dniu konferencji pt. „Obchody Millenium na uchodźstwie – w pięćdziesiątą rocznicę”, którą współorganizował Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Senat Rzeczpospolitej Polskiej, Stowarzyszenie „Wspólnota Polska” oraz Światowa Rada Badań nad Polonią. Wyprawom
O polskich dipisach (ang. displaced persons, potocznie „dipisi”) napisano już wiele książek i opracowań. Wypadu tu wspomnieć choćby o pracach prof. prof. Czesława Brzozy, Leona Dyczewskiego, Wiesława Hładkiewicza, Grzegorza Janusza, Stefana Limana, Czesława Łuczaka, Krzysztofa Ruchniewicza, Jana Rydla, Janusza Wróbla
Jako przykład pewnej próby budowania więzi pomiędzy duszpasterzami kościoła katolickiego w RFN a strukturami Zjednoczenia Polskich Uchodźców, mogą posłużyć obchody Millenium Chrztu Polski (966-1966) w Aachen. Organizacją i przygotowaniem obchodów na terenie RFN miał zająć się powołany w 1961
Najnowsze komentarze